روانشناسی ورزشی
علم تجربی که سعی دارد با کمک روشهای ویژه (راهکارها) ثبت و توضیح ، پیش بینی و تأثیر رفتار و تجربیات را در زمینه فعالیتهای ورزشی انجام دهد.
روانشناسی ورزشی یک رشته کاربردی روانشناسی است و در عین حال زیر حوزه‌‌‌ای از علم ورزش است. موضوع در مفهوم باریک تر تنظیم فعالیت ورزشی ، تصاویر داخلی (محتوا ، دانش ) ، فرآیندهای روانشناختی (عملکردها) ، حالات فعلی (حالت فعال سازی) و خصوصیات روانشناختی (عملکرد و ویژگی‌های رفتاری) ورزشکار در ارتباط با موارد خاص است. الزامات آموزشی در زمینه‌های مختلف ورزشی. به معنای وسیع تر ، این نیز شامل تحقیقات استشرایط محیطی فعالیتهای ورزشی و طراحی روانی آنها (بهینه سازی). اگرچه اولین کار و مطالعات در مورد جنبه‌های روانشناختی انجام حرکات ورزشی را می‌توان در اواخر قرن نوزدهم یافت (FITZ ، 1895؛ SCHULTZE ، 1897) ، روانشناسی ورزشی به عنوان یک تحقیق و مهمتر از همه به عنوان یک زمینه تمرین هنوز در آغاز تحول آن است . تا سال 1960 خود را در بیشتر کشورها به عنوان یک منطقه تدریس و پژوهش تأسیس نکرد ، که همچنین پایه و اساس ISSP (انجمن بین المللی روانشناسی ورزشی - سازمان جهانی روانشناسان ورزشی) در سال 1965 و FEPSAC (فدراسیون Europeenne de Psychologie des Sports et des activites Corporelles - شرکت اروپاییبرای روانشناسی ورزشی) در سال 1968. مراکز و مدارس روانشناسی ورزشی ایجاد شده اند که منجر به نتایج و نشریات مربوط به کار می‌شوند.
در حوزه‌های فردی ورزش (اوقات فراغت و ورزشهای دسته جمعی ، ورزش در مدرسه ، ورزش توانبخشی و معلولیت ، ورزش رقابتی) ، روانشناسی ورزشی باید وظایف مشترک و خاص را برطرف کند. وظایف اساسی و اساسی شامل موارد زیر است:
توسعه موجودی‌های مورد نیاز روانشناختی / پروفایل‌های فعالیتهای ورزشی (ورزش ، تمرین) به عنوان پایه‌‌‌ای برای طراحی آموزش موثر
بررسی و بهینه سازی نیازهای روانشناختی برای طراحی مؤثر فرآیندهای آموزش و یادگیری در ورزش
تجزیه و تحلیل ارتباط بین عوامل بیولوژیکی ، روانشناختی و اجتماعی در زمینه فعالیتهای ورزشی
مطالعات در مورد انگیزه افراد ورزشکار در مناطق مختلف ورزشی
مطالعات منظم تغییر و توسعه مؤلفه‌های روانشناختی تنظیم رفتار
تجزیه و تحلیل وضعیت روانی فعلی ورزشکار (تعیین اثرات استرس ، ثبت تغییرات در وضعیت فعلی) به عنوان پایه‌‌‌ای برای یک طراحی بهینه از آموزش یا درمان
تحلیل روابط اجتماعی (ورزشکاران - ورزشکاران ، مربیان / معلمان ورزش - ورزشکاران / دانش آموزان) و تأثیرگذاری هدفمند آنها.
وظایف اصلی روانشناسی ورزشی در زمینه ورزش رقابتی تمرکز بر مشکلات زیر است: نقطه شروع تعیین موجودی مؤلفه‌های روانشناختی تعیین کننده عملکرد از رشته ورزشی مربوطه (از جمله شواهد تجربی) است. این شرط لازم است
تدوین و اجرای برنامه‌‌‌ای برای بررسی مؤلفه‌های تنظیم کننده روانشناختی در چارچوب تشخیص پیچیدگی مناسب
توسعه و اجرای برنامه‌های آموزش روانشناسی برای تسریع در پیشرفت مؤلفه‌های نظارتی روانی
توسعه و استفاده از روش‌هایی برای ضبط مؤلفه‌های روانشناختی در فرآیند آموزش و برای نشان دادن اثرات استرس روانی
بهینه سازی فرآیندهای تنظیم حالت از طریق برنامه‌های ویژه فعال سازی یا رویه‌های روانگردان در اوقات فراغت و ورزشهای رایج ، تحلیل‌های روانشناختی و معاینات ورزشی شرط لازم است
یافتن فعالیتهای ورزشی مناسب برای هر ورزشکار به منظور شکل دادن به عادات زندگی پایدار
تأثیر ورزش تفریحی و تفریحی را بر رفاه ، بهبود سریع یا خلق و خوی تعیین کنید
برای سازماندهی فعالیت‌ها به گونه‌‌‌ای که اختلافات در منافع به اندازه کافی در نظر گرفته شود ، اختلاف سطح کاهش می‌یابد و وضعیت گروهی تثبیت می‌شود
برای نشان دادن ارزش شخصیتی و حفظ سلامتی فعالیتهای ورزشی منظم.
در ورزشهای مدرسه‌‌‌ای و به ویژه در ورزشهای توانبخشی و معلولیت ، وظایف و نحوه عملکرد روانشناسی ورزشی ناشی از مشکلات کلی مشخص شده در بالا هنگام اعمال در شرایط خاص و نگرانی‌های این مناطق است. تحقیق در مورد قوانین روانشناسی ورزشی در کارهای مشترک بین رشته‌‌‌ای انجام می‌شود ، به خصوص با فیزیولوژی ورزشی ، پزشکی ورزشی و علم حرکات و آموزش ( مهارت‌های حرکتی ورزشی ، روش ورزشی). روانشناسی ورزشی وظیفه توانمندسازی ورزشکاران ، مربیان ، معلمان ورزش و درمانگران ، بینش‌ها و روشهای روانشناسی را برای تمرین و آموزش موثر داردبرای استفاده در مناطق مختلف [